W 2025 roku archidiecezja katowicka obchodzi 100-lecie swojego istnienia.
Świętowanie rozpoczęło się od uroczystych nieszporów w Katedrze Chrystusa Króla w Katowicach, w sobotę 23 listopada 2024 r. którym przewodniczył nuncjusz apostolski w Polsce abp. Antonio Guido Filipazzi.
Do Czcigodnego Brata
Jego Ekscelencji Adriana Józefa Galbasa, S.A.C.
Arcybiskupa Katowickiego
Bullą „Vixdum Poloniae unitas„, z dnia 28 października 1925 roku, Papież Pius XI erygował Diecezje Katowicką, łącząc Wikariat Cieszyński i Górny Śląsk. Akt ten zapoczątkował stuletnią historię, za którą składacie Bogu dziękczynienie, rozpoczynając je w święto katowickiej katedry, której patronuje Chrystus Król.
Dziękuje wraz z Wami Opatrzności Bożej za ludzi i dzieła wyrosłe na tej ziemi, tak bogatej wieloraką różnorodnością, a zarazem zroszoną krwią tak licznych męczenników. Łącząc się duchowo z obecną Wspólnotą lokalnego Kościoła, zachęcam duchowieństwo, osoby konsekrowane i wiernych świeckich dzisiejszej Archidiecezji Katowickiej, do pełnego nadziei spojrzenia w przyszłość, do otwarcia umysłów i serc na Ducha Świętego, aby On sam wprowadził Was w nowe stulecie.
Wasze świętowanie zbiega się z Rokiem Świętym w Kościele Powszechnym, którego motto brzmi: „Pielgrzymi nadziei”; przyjmijcie je zatem za swoje. Ubogaceni duchowym i materialnym dziedzictwem przodków, kulturą oraz tradycją, podtrzymujcie przekazany Wam ogień wiary i wypełnijcie misję bycia świadkami nadziei, która swe źródło ma w Bogu i Jego Słowie. Świadkiem może być ten, kto odkrył, że drogi jest w oczach Boga i że Bóg go miłuje (por. Iz 43, 4). Duch Święty, który umożliwia doświadczenie tej miłości, uzdalnia do dzielenia się nią z innymi, i złożenia całej nadziei w Bogu. Dlatego, kierowani miłością Serca Jezusa, szukajcie nowych areopagów przepowiadania Słowa Bożego i świadczenia miłosierdzia, tworząc dogodne warunki dla chrześcijańskiej formacji, stosownie do wieku, stanu i zawodu. Zasiewanie nadziei musi dokonywać się na konkretnej glebie umysłu, ducha i ciała, znajdując swoje przełożenie w trosce o życie duchowe i sakramentalne, edukację i kulturę oraz w zaspokajaniu materialnych potrzeb ludzi ubogich i znajdujących się na wielorakich peryferiach. Wymaga to zaangażowania i współpracy osób duchownych, zakonnych i świeckich, pełnych żaru Ducha oraz kompetencji.
Każdy Rok Święty w Kościele wzywa zarówno do przebaczenia i darowania długów, jak i do nawrócenia, pokuty i prośby o przebaczenie. Kto szczerym sercem przyjmuje Boga za Pana, ten z pokorą przyjmuje swoje ograniczenia, a w konsekwencji, przyjmuje i modli się za słabego brata. To jest droga do budowania pokoju Chrystusowego, którego tak bardzo potrzeba naszemu światu! „Soli Deo honor et gloria” (Jedynie Bogu cześć i chwała), ten napis umieszczony na fasadzie Waszej katedry niech przypomina – od Kogo pochodzicie i do Kogo zmierzacie! Królestwo Boże jest pośród Was, a jego najważniejszym prawem jest przykazanie miłości!
Życzę Wam owocnego przeżycia Roku Jubileuszu w duchu wiary, nadziei i miłości, a polecając Wszystkich wstawiennictwu Matki sprawiedliwości i miłości społecznej w Piekarach Śląskich oraz św. Jacka Odrowąża, z serca udzielam każdemu i każdej z Was Apostolskiego Błogosławieństwa.
Rzym, u Świętego Jana na Lateranie, dnia 31 października 2024 roku.
Franciszek|
Modlitwa jubileuszowa 1925-2025
Panie, dziękujemy Ci za Kościół na Górnym Śląsku. Historia naszej wiary jest długa i bogata. Prawda i nadzieja zbawienia, znajomość Boga, który jest Miłością i do którego możemy razem z Tobą mówić „Abba, Ojcze”, dotarła do naszej ziemi i do naszych przodków przeszło tysiąc lat temu, z południa i zachodu, z ust i serc głosicieli Twojej Ewangelii. Niech będą błogosławieni, obdarz ich wieczną nagrodą. Panie, nasza diecezja, nasz katowicki Kościół istnieje już cały wiek. Dziękujemy Ci za jego istnienie, dobro, żywotność, specyfikę. Panie, dziękujemy Ci za jego założycieli, za biskupów i księży, za zakonnice i zakonników, za nasze rodziny i młodzież, za dzieci i za cały nasz lud. Za ludzi chorych, biednych, wykluczonych, bezrobotnych, bezdomnych, jakkolwiek cierpiących – dziękujemy szczególnie. Ci są naszym najdroższym skarbem. Dziękujemy Ci za powołania i kościoły, za parafie i sanktuaria, za dzieła miłosierdzia i diecezjalne media, za seminarium duchowne i wydział teologiczny. Dziękujemy Ci za każdy krzyż nam dany, za wszelkie jego postaci, dzięki którym możemy współcierpieć dla naszego Kościoła z Tobą i z całym Kościołem. I służyć Tobie w zbawianiu świata. Panie, dziękujemy ci za naszych świętych i błogosławionych, znanych i nieznanych.
Prosimy Cię za każdą i każdego z nas, grzesznych – idź za nami do zbawczego skutku, jak za setną owcą. Dziękujemy Ci za wszelkie zbawcze owoce tych stu lat. Panie, posyłaj naszemu Kościołowi Pocieszyciela, Ducha Prawdy. Niech nam przypomina wszystko, co nam powiedziałeś. Prosimy, by nasz Kościół był najgłębiej Twój, by obfitował w dobre i liczne powołania kapłańskie i zakonne, byśmy byli Ci wierni, by nam nigdy nie brakło wiary, nadziei i miłości. By nasze rodziny były święte, sakramentalne, trwałe i dzietne. Prosimy przez wstawiennictwo naszych świętych patronów, Jacka, Barbary i Floriana, za przyczyną Pani Piekarskiej, Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej, Tej, która w ciągu tych stu lat niełatwych dziejów, zmiennych, bo zarazem wspaniałych i burzliwych, pomagała je zmieniać w historię naszego zbawienia i była dla nas zawsze Causa Nostrae Laetitiae – Przyczyną Naszej Radości. Matko nasza, która pierwsza byłaś Kościołem, posłuszna i pokorna Służebnico Pana, do której Jego Anioł skierował pierwsze słowo naszego zbawienia: bądź pozdrowiona, pełna łaski; zdrowaś Maryjo, raduj się. Pomnij, że nigdy nie słyszano, abyś opuściła tego, kto się do Ciebie ucieka. Bądź Przyczyną Radości z Boga dla naszego Kościoła na przyszłe lata życia i modlitwy, krzyża i świętości. Amen.
Autor: ks. prof. dr hab. Jerzy Szymik